Hepimiz eve dönmeye çalışıyoruz.
hepimiz eve dönmeye çalışıyoruz. Biz yolda kalmışların kafilesinden olmalıyız. Bunca zamana karşın hala eve varamamamızın sebebi ancak bu olmalı. Yoldakalmışgiller. Şanslı olanlarımızın cebinde anahtar var, şanslı olanlarımız yolun sonunda evleri olduğunu biliyorlar. Bir gün mutlaka o anahtarın uyacağı kapıyı bulacaklarına dair ellerinde ipucu var. Umutsuzluğa mı düştüler hemen alıyorlar elleri arasına anahtarlarını. Şansı, anahtara sahip olanlardan daha az olanlarımızın elleri ve cepleri boş. Sarılamıyorlar bir anahtara ve birçok kapının önünden geçiyorlar anahtarsız bir şekilde. Kulbu indiriyorlar ama nafile, kilitlenmiş kapılar hasar almadan ancak doğru anahtarla açılır. Elleri boş, dönüyorlar kafileye çaresiz. Kıyılarından köşelerinde ekmekle sıyrılabilecek kadar bir umutları var; o da kapılarının açık, hiç olmazsa aralık olması. Zaten kulplara bu sebeple asılıyorlar. Bir umut, kapıların rüzgar yüzünden örtüldüğünü düşünüyorlar. Biz yoldakalmışg...